Verslaving
Mijn moeder is schuldig aan mijn verslaving. Voorlezen deed
ze graag en zo kreeg ik het leesvirus te pakken. Uren dwaalde ik rond in de
verhalen. De ene wereld nog mooier dan de ander. Mijn zakgeld ging steevast op
aan boeken én snoep, omdat je tijdens het lezen ook iets lekkers nodig hebt. Tegenwoordig
heb ik het snoep overigens ingeruild voor thee en taartjes.
Wanneer mijn moeder ’s-avonds het licht uitdeed, na een
laatste zoen en welterusten, greep ik direct onder mijn kussen een nieuw
avontuur vast. Mijn hoofdeinde zat aan de kant van het raam, precies bij de
lantaarnpaal. Voldoende licht om te kunnen lezen dus, rechtop achter mijn
groenfluwelen gordijnen. De nachten vlogen
voorbij en de ochtenden kwamen altijd te vroeg.
Het kamertje
tegenover het toilet
We hebben het dan over de tweede helft van de jaren zeventig
en begin jaren tachtig. Mijn fantasie floreerde en vloeide over in mijn pen. Nog
steeds heeft mijn moeder het over het korte verhaal dat ik schreef over Het
kamertje tegenover het toilet. Mijn kamer dus. Een kamer tegenover de wc. Daar
waar creativiteit en fantasie de scepter zwaaiden. Waar geen tijd was voor
triviale dingen zoals opruimen. Waar mijn moeder met een polsstok over de
rommel heen moest springen, om aan de andere kant te komen en waar je in elke
hoek en elk gat struikelde over een boek.
Hooked on horror
In die periode ontwikkelde zich ook de wereld van televisie
en video. Naast Nederland 1, 2 en 3 kwamen daar ineens vele andere zenders bij en een
overdaad aan programma’s, films en documentaires. Mijn vader was een fervent aanhanger
van films. Horror, Sci-Fi en actie, het spetterde van het scherm.
Wanneer mijn oma kwam logeren kreeg ze altijd mijn bed en
moest ik op de bank slapen. Rond elf uur was daar dan de grote wisseltruc en werd
ik van mijn bed naar de bank gedirigeerd. Mijn vader, ook een nachtmens (de
appel valt niet ver van de boom), gooide er dan nog graag een videootje in. En
zo zag ik dan, achter zijn armen verscholen, de spannendste films voorbijkomen.
King Kong, Godzilla, de Excorsist, ik genoot met volle teugen. Mijn voorliefde
voor al wat horror is werd geboren.
Wisseling van de
wacht
De grote hoeveelheid films met vernieuwde speciale effecten
slokten gretig mijn tijd op en al gauw vond de wisseling van de wacht plaats.
Boeken verdwenen in de ene kast terwijl de films uit de andere spoten. De inkt
in m’n pen droogde op net als de fantastische stroom verhalen in mijn brein,
die ik nu met recht een grijze massa kon noemen. Vijfentwintig jaar heeft het
geduurd voor ik wakker werd uit die nachtmerrie en ik mijn boekverslaving weer nieuw
leven inblies. Het leesvirus tiert welig door mijn bloed.
Geef het virus door
Terugkijkend ben ik ervan overtuigd dat belangrijk is om op
jonge leeftijd in aanraking te komen met boeken. Naast de invloed die het heeft
op de ontwikkeling van taalgebruik en tekstbegrip, leert het je ook om in kleuren
te denken. Het stimuleert fantasie en creativiteit. Een prettig neveneffect is
dat het ook nog eens enorm leerzaam is.
En zoals Nelson Mandela zo duidelijk heeft verwoord: "Educatie is het krachtigste wapen dat je kunt gebruiken om
de wereld te veranderen."
Ik ben ervan overtuigd dat iedereen van lezen kan houden. J.K.
Rowling (Harry Potter red.) zegt het ook: "Wie niet van lezen houdt heeft het
juiste boek nog niet gevonden."
Mijn missie is om eenieder met het leesvirus te besmetten
door:
- · kinderen op hun verjaardag een boek cadeau te doen dat bij hun karakter past;
- · de boeken die ik gelezen heb door te geven aan vrienden en familie;
- · als vrijwilliger mee te doen aan de kinderboeken parade bij het Kinderboeken museum.
Hoe geef jij het virus door? (laat het weten in de reacties hieronder)
